ช่วงนี้วิ่งวุ่นกลับบ้านทุกอาทิตย์ หอใหม่เลยยังไม่ได้ทำความสะอาด จัดข้าวของอะไร เพราะเสื้อผ้าอยู่ในกระเป๋าเดินทางตลอดเวลา ตาอ้วนก็ดีวันดีคืน แรงดีจนนักกายภาพพาเดิน ทั้งที่ไม่ควรหัดเดิน ผลเลยทำให้ลวดที่ดามไว้ผลุบเข้าไปใต้เนื้อ แพลทที่ยิงสกรูไว้กับเข่าก็เด้งออก 
หมอต้องจับแงะงัดผ่าใหม่แล้วใสเผือกให้เลย กันไปหัดเดินลงน้ำหนักอีก
ส่วนป้าหลังจากสินค้าราชทัณฑ์วันพบญาติแล้วก็ต้องตามนายไปประชุมต่อ แบกของปุเลง ปุเลงไปสนามบิน ลำบากลำบนบินเดี่ยวตามนายไปเพราะรอบที่เขาไปกันอีป้าก็ตกเครื่องด้วยความเบ๊อะ (เดี๋ยววันหลังจะเล่าให้ฟัง)
ด้วยความที่เสียแผนค้างอยู่ที่เมืองไทย ๑ วันทำให้ไม่มีเวลาได้เดินเที่ยวทั้งๆที่อุตส่าห์ได้มาประชุมในเมืองชนบท แบบมีโบราณสถาน ของโปรดของป้า
นั่งมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยความอยากเที่ยวแต่ก็ต้องก้มหน้าก้มตาประชุมไป โถ…กรรม
ตึกสีสดใส
นอกหน้าต่างห้องเป็นหลังคากรองน้ำ เห็นหมู่บ้านในหุบเขารำไร 
หมายมั่นปั่นมือว่าจะหนีไปเดินให้ได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น