อาทิตย์นีก็เป็นอีกอาทิตย์ที่ป้าเซ็ง เซ็ง เซ็ง
ที่ทำงานมีประชุมใหญ่สามัญประจำปีตั้งแต่อังคารจนเสาร์ แล้วป้าก็เพิ่งเริ่มทำงานได้อาทิตย์เดียว เลยฟังอะไรใครไม่รู้เรื่องว่าเขาทำอะไรกัน พอป้านั่งตั้งใจฟังเฉยๆ ก็หาว่าว่างจัด ออกความเห็นบ้างสิยะ พอป้าออกความเห็นว่าทำงี้มั้ย ทำงี้มั้ย set goal ท้าทายกว่านี้ดีกว่ามั้ยก็โดนว่า ว่าแค่นี้ก็ไม่ไหวแล้ว
แถมมีที่ไหน สรุปว่าเก็บข้อมูลผิดมาสามปีแล้ว เพราะไม่มีเวลาอธิบายแบบสอบถามให้คนกรอกฟัง เฮ้อ ถ้าขี้เกียจอธิบายก็ตั้งคำถามให้เคลียร์กว่านี้ดีไหม ถามคลุมเคลือเขาตอบผิดก็ไม่ทัก ตะบี้ตะบันเก็บข้อมูลที่ใช้ไม่ได้มาสามปีติดๆ เขาบอกไงรู้ป่าว บอกว่าถ้าป้า Professional จริง ข้อมูลผิดแค่ไหนก็ต้องอนาไลซ์ออกมาให้ได้ เอ่อ คุณผู้ชม จะให้นั่งเทียนเขียนรายงานก็บอกมาตรงๆ อย่ามาโยนอุนจิกัน
บางอย่างที่ป้าว่ามันไม่ค่อย make sense งาน scope อย่างงี้ มันไม่ตรง KPI หรือเปล่า
เขาก็ว่า ไม่ได้จะ set project ให้ logical หรือจะต้องตรงกับเป้าหมายนะ อยากให้แค่มันมีขอบเขตเหมือนกันๆ ทุกที่จะได้เปรียบเทียบกันได้
เอ่อ ท่านผู้ชม ป้าล่ะงงคำตอบเลย อยากให้ทุกคนทำเหมือนกัน แต่ไม่มีประเด็นว่าทำไปทำไม วัดผลแล้วจะได้อะไร ป้าถึงกับอึ้ง ไม่เข้าใจคนแถวนี้เท่าไหร่เลย
ส่วนคุณตัวร้ายฝ่ายบุคคล อย่าคิดว่าป้าไม่เข้าออฟฟิซแล้วชีจะเลิกลา
เช้าวันจันทร์ป้าไปโรงงาน ป้าก็บอกเพื่อนในทีม กับนาย (ที่พึ่งมาทำงานวันแรก) ซึ่งก็คิดว่าโอเค ปรากฏว่าสายๆ ป้าพรหล้าฝ่ายบุคคลคู่อริให้คนมาตามรังควาญป้า หาว่า ได้ยินคนอื่นว่ามาอีกทีว่าป้าไม่ได้รับความสะดวก มันยังไง
ป้าก็ เอ๊ะ คนอื่นบ่นแล้วไมไม่ถามเขาอ่ะ มาถามป้าทำไม ป้าไม่ได้บ่น (แค่ post ลง blog เอง)
แต่ป้าตอบ mail สั้นๆไปว่า ยังไม่ได้บ่นนะ แล้วอาทิตย์นี้ก็ไม่อยู่ แต่ถ้าคุณฝ่ายบุคคล proactive อยากรู้เดี๋ยวเข้าออฟฟิซจะเล่าให้ฟังจ้ะ
ปรากฏว่าป้าโดนด่าทันทีว่า ไม่อยู่ออฟฟิซทำไมไม่แจ้งฝ่ายบุคคล
ป้าก็คิดในใจว่า เฮ้ย ใครจะไปรู้ฟระ เพิ่งมาทำงานได้อาทิตย์เดียว ทำไม่ไม่แจ้งระเบียบแต่แรก
แล้วป้าเป็นสาวโรงงาน ไปโรงงานให้แจ้ง ป้าก็ต้องแจ้งทุกวันใช่ป่าว ที่ถูกควรเป็นว่าถ้าวันไหนป้าหนีเข้าออฟฟิซ ป้าควรแจ้งผู้จัดการโรงงานหรือเปล่า (ซึ่งก็ทำแล้วอ่ะ)
แต่ป้าเป็นนางเอกอ่ะนะ ก็รักษาภาพ ยิ้มไปบอกว่าไม่ทราบระเบียบเจ้าค่ะ เด๊วคราวหน้าจะแจ้งนะจ้ะ
อังคาร โดนอีก ป้าประชุมที่โรงแรม ป้าก็แจ้งที่แผนกเหมือนเดิม แต่ตอนเช้าป้าก็ไปจุดรับส่งพนักงาน บอกคนในรถว่าป้าไม่ไปเด้ออาทิตย์นี้ ไม่ต้องรอ แล้วก็กลับโรงแรมไปประชุม
ปรากฏว่าคนที่รถซึ่งเป็นผู้จัดการฝ่ายอาคารสถานที่ ก็ยังฟังภาษาอังกฤษป้าไม่เข้าใจ เลยให้รอ อันนี้ท่านผู้ชมคงเดาได้ว่าอะไรเกิดขึ้น
ป้าพรหล้าส่งอีแมวแจ้ง director ทุกแผนกทันทีว่าที่พนักงานของท่านมาสาย ๑๘ นาทีวันนี้เพราะอีป้าบอกให้รถรอแล้วเจือกหายหัวไป
ป้ากรุณารับทราบไว้ด้วยว่าป้าไม่มีสิทธิให้ใครรอใดๆทั้งสิ้น
ป้าอยู่ในห้องประชุมอ่านอีแมวแล้วโคตรเซ็ง แกล้งนางเอกอีกและ มุขนี้ cc ทั่วโลกนี่ทุเรศจริงๆ ระเบียบรถรับส่งจะออกตามเวลาไม่รอเกิน ๕ นาทีอยู่แล้ว ก็ทำตามนั้นไปดี้ ที่ป้าไปบอกเขาถึงรถก็เพราะไม่อยากให้เขารอ ๕ นาทีนี่แหละ เพราะคนในรถก็มีไม่กี่คน ถ้าคนไหนไม่มาเขาก็มักจะถามก่อนว่ารอไหม
ป้าก็ได้แต่ตอบไปว่าขอโทษด้วยนะ แต่ฉันบอกว่ายังงี้ยังงี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะให้รถรอนะเพราะฉันประชุมทั้งวันยันเสาร์โน่น
พี่ๆน้องๆรู้ป่าวว่าป้าพรหล้าตอบว่าไง ชีอีแมวมาบอกว่าป้าพูดอะไรสักอย่างแล้วรีบเดินจากไป ผู้จัดการฝ่ายไม่ได้มีโอกาสถาม ทีหลังถ้าจะไม่มาขึ้นรถที่จุดรับส่งก็กรุณาอย่าโผล่หัวมาบอกอะไรทั้งสิ้น เพราะจะทำให้คนอื่นเข้าใจผิด
อืม แจ้งก็ผิด ไม่แจ้งก็ผิด สรุปนางเองผิดทั้งขึ้นทั้งล่อ
ประชุมด้วยความหงุดหงิดต่อมาจนเสร็จคืนวันเสาร์ เช้าวันอาทิตย์ก็ต้องจิกเอเจ้นท์มาทำงานให้ได้ จะได้มีโอกาสออกมาเดินหาบ้าน
ซึ่งเพื่อนก็บอกว่าเป็นโอกาสสุดท้ายแล้วแก เพราะฉันว่าเดี๋ยว บุคคลเขาก็ดึงเรื่องแกอีกแหละ ถ้าไม่บอกเขาวันจันทร์นี้ (๒๒) ว่าหาหอได้แล้ว ถึงวันที่ ๑ บุคคลก็จะบอกว่าทำสัญญายังไม่เสร็จ แกได้นอนข้างถนน ชัวร์
เชื่อเพื่อนไว้ไม่เสียหลาย เดินหน้าหาหอทันที
วันนี้กลับไปดูที่หมีหึ่งอีกที (กรุณาอย่าอ่านผิดนะจ้ะ) บอกน้องเอเจ้นท์ไปเลยว่าเอาตึกสกาย เพราะใกล้จุดรับส่งพนักงานที่สุด
สกาย ๓ ตึกใหม่ๆ คนเข้าอยู่แล้ว ~ ๗๐% อยู่ขอบหมีหึ่ง ส่วนสกาย ๑-๒ มองเห็นไกลๆจะอยู่ติด motor way และร้านค้ามากกว่า
ห้องแรก 12A ชั้น 3 - ๕๖ ตรม. 1B1 Bth 1Kid LKD ๕๕๐ เหรียญ (ค่าส่วนกลาง น้ำ ไฟ เนต เคเบิ้ล อีกประมาณ ๕-๖๐ เหรียญ)
น้องชายชาวเกาหลีกำลังแพ็คของย้ายออก ห้องน้ำ ห้องนอน เละมากเลยเกรงใจไม่ได้ถ่ายรูปมา ห้องกำลังดีและถูกสุด
ตึกนี้เป็นตึกใหม่ ห้องอื่นๆนอกจากห้องนี้จะเริ่ม ๖-๗๐๐ กันหมด ห้องที่สองกับสี่ไม่ชอบเรย วางผังปวดหัวมาก แถมตั้งเจ็ดร้อย ข้ามไป
ห้องสาม 12B ชั้น 8 -๖๘ ตรม. 2B2TLKD $700 (ค่าส่วนกลาง น้ำ ไฟ เนต เคเบิ้ล อีกประมาณ ๕-๖๐ เหรียญ)
ห้องก็ดี แต่ตัดช้อยส์ แพงไป ใหญ่เกิน ป้าขี้เกียจเป็นแจ๋ว
ห้องสี่ 6A ชั้น 8 - 56 ตรม. 1B1T1Kid LKD $700 (ค่าส่วนกลาง น้ำ ไฟ เนต เคเบิ้ล อีกประมาณ ๕-๖๐ เหรียญ)
อันนี้ไม่มีเครื่องซักผ้า ทีวีเครื่องเดียวในห้องนอน โซฟาเล็กๆ แคบๆหน้าบ้าน จัดวางเหมือนห้องโรงแรมมากกว่าห้องพักเลยเหมือนจะไม่สะดวกเวลามีคนมาบ้านนะป้าว่า ๗ร้อยออกจะแพงไป แต่วิวดีจ้าเห็นสระ สนาม มีตู้ปลาด้วย
เปลี่ยนมาที่ตึกเก่าที่เห็นจากหน้าต่างข้างบน สกาย ๑ ห้องห้าโทรมมาก ข้ามไป
ห้องหก 1E4-3 ชั้น 3 - 70 ตรม. 1B1T1 LKD $500 (ค่าส่วนกลาง น้ำ ไฟ เนต เคเบิ้ล อีกประมาณ ๕-๖๐ เหรียญ)
อันนี้ชอบที่สุด 
แม้ตึกจะเก่าๆโทรมๆ และห้องอยู่ชั้นล่างอาจไม่เป็นส่วนตัว แต่ห้องสภาพดีมาก พี่ตัวเล็กที่อยู่ก่อน (เป็น Hair Stylist ) บอกว่าเจ้าของน่ารักมาก พูดอังกฤษพอได้ เวลาอะไรเสียอะไรพังให้โทรบอกเลย เขาจะช่วยมาซ่อมมาแก้ให้เสมอ ราคาก็อยู่ในงบ ที่ชอบที่สุดคงเป็นการแบ่งห้องที่ทำไว้ ๑ ห้องนอน (ห้องอื่นๆจะเป็นสองนอนซึ่งทำให้ห้องแคบมาก) ทำให้ไม่บีบมาก
เปิดเข้ามา ทางขวามือเป็นแพนทรี้ไซส์กำลังดี ไม่แคบมาก เตาแก๊ส ซิ้งค์ ตู้ อยู่ในสภาพเรียบร้อย ซ้ายมือของแพนทรี้ออกไปซักผ้า
ซ้ายมือตรงข้ามแพนทรี้ตั้งโต๊ะกินข้าวเล็กๆ ถ้าตรงต่อมาแบ่งห้องด้วยการยกพื้น วางโซฟาตัว ทีวีเครื่อง
ประตูที่เห็นเป็นห้องนอน ส่วนฝั่งที่เห็นพี่ตัวเล็ก ยืนพิงอยู่นั้นเป็นห้องน้ำ
ริมหน้าต่างเจาะหลุมเลี้ยงปลาทองไว้ลึกประมาณคืบ แต่ปัจจุบันวิดน้ำออกแล้ว เห็นแล้วคิดถึงหม่ามี๊ น่าเอาไว้ทำสปาเท้าริมหน้าต่าง วิวมองออกไปเป็นสวนชั้นสอง ห้องอยู่ชั้นสาม พี่ตัวเล็กบอกเหมือนอยู่บ้าน ไม่หนวกหูนะในความรู้สึกแก
ห้องนอนแบบโอเรียนทอล มีโต๊ะเตี้ย กับตั่งนอน ตู้เสื้อผ้า ไม่มีโต๊ะทำงาน ต้องออกมานั่งทำงานที่โต๊ะกินข้าวข้างนอกนะจ้ะ
พี่ตัวเล็กผู้เช่าปัจจุบันน่ารักมาก ชวนคุยโน่นนี่ เกี่ยวกับการมาค้าแรงงานต่างแดน ตึกนี้ซุปเปอร์อยู่ตรงไหน แท็กซี่ รถบัสขึ้นไง เจ้าของบ้านนิสัยไง ประมาณว่า ช้านเข้าใจหล่อน ช้านก็ผ่านเรื่องอย่างนี้มาหมดแล้ว โอ้ว ช่างน่ารัก ในที่สุดป้าก็เจอคนเข้าจายยยย
บอกน้องเอเจ้นท์ไปว่าพี่อยากได้ประมาณห้องนี้แหละจ้า
ไปดูต่ออีก
เปลี่ยนตึก มาอีกที่ เก่าเหมือนกัน สกาย ๒
ห้องเจ็ด 4C-5 เจ้าของห้องพูดไทยได้เพราะมาเรียนเมืองไทยสองปี น่ารักดีแต่ ๖๐๐
ห้องแปด 3C-13 ห้องนี้ก็แพงจ้ะ สู้ไม่ไหวแถมยังไม่มีอะไรเท่าไหร่เลย
ห้องเก้า 4A4-7 ชั้น 7 - 70 ตรม. 2B1T1 LKD $550 (ค่าส่วนกลาง น้ำ ไฟ เนต เคเบิ้ล อีกประมาณ ๕-๖๐ เหรียญ)
อันนี้พอไหว อยู่ในงบ เซ็ตติ้งคล้ายห้องที่ชอบในตึกสกายหนึ่งแต่ดันแบ่งสองห้องนอน ขวามือแพนทรี้ ซ้ายตั้งโต๊ะกินข้าวเล็ก
ด้านหน้ายกพื้นวางโซฟากับทีวี แต่เครื่องที่เห็นนี่เจ้าของห้องเอากลับจ้ะ จะเอาเครื่องเล็กมาวางให้
นอนใหญ่หลังทีวี นอนเล็กติดครัวกับระเบียงซักผ้า ห้องน้ำเดี่ยวอยู่นอกนอน ติดกับส่วนครัว
เฮ้อ ยังมีไปดูอีกสองตึกแต่ตึกค่อนข้างเก่าและราคาก็ ๔๘๐ กับ ๕๐๐ ไม่ต่างมากเลยคงไม่เอาจ้ะ
ห้องที่สิบ HV3 CD-5 –ขนาด 76sqm $480 ค่าส่วนกลาง $12 ห้องนี้ใหญ่แต่ด้วยที่ทั้งตึกและห้องเก่าเยไม่แพงมาก
ขวา pantry ซ้าย โต๊ะกินข้าว ๖ที่นั่ง มองตรงจะเป็นโซฟากับทีวี ตอนนี้กองไว้ก่อน
ซ้ายมือถัดจาก diner จะมีห้องนอนสองห้อง ห้องเล็กซ้ายมือทะลุออกระเบีบงซักผ้า เจ้าของบอกว่าจะทาสีใหม่ให้ ถ้าไม่นอนห้องเล็กจะเอาเตียงออกแล้วทำเป็นห้องทำงานให้ได้จ้า
นอนใหญ่ด้านขวา ห้องน้ำจะอยู่นอกห้องนอน ติดกับpantry
ห้องที่สิบเอ็ด HV2 L1-6 56sqm $500 ค่าส่วนกลาง $12 ห้องนี้ผังห้องน่าอึดอัดมาก ไม่ไหว
เข้ามาซ้ายมือกั้นห้องนอน 2 ห้อง ขวาแพนทรี้เล็กๆ หลังแพนทรี้เป็นห้องน้ำ
ตรงเข้ามาเป็นโต๊ะกินข้าว กับโซฟาเล็กๆวางริมหน้าต่าง มีทางออกไปตากผ้าข้างนอก
ห้องนอนกั้นไว้สองห้อง เล็กอึดอัดทั้งคู่จ้า
สรุปว่าไม่ชอบ
วันนี้ค่อนข้าง Productiveได้ดูห้องสิบเอ็ดห้องตั้งแค่ ๑๐ โมงครึ่งถึงบ่ายสอง รู้สึกว่าไม่หาอีกแล้วล่ะ Just choose it เลย บอกน้องเอเจ้นท์ว่าพี่เอาห้องพี่แฮร์สไตลิสต์ได้ป่าว ก่อนกลับถามน้องเอเจ้นท์ว่าถ้าอยากซื้อเตาอบเล็กๆกับเครื่องตีไข่ต้องไปซื้อที่ไหนยังไง ได้เว็ปออนไลน์มาแล้ว หุหุ แผนชั่วที่ตั้งปณิธานไว้เริ่มกลับมาแล้นนนน
กระโดดขึ้นแท็กซี่กลับดรงแรม ฝนตกตลอดทาง กลับมาหิวมาก ซัดกล้วย อ้อย ส้มสอง เนคทารีนสามที่โรงแรมวางไว้ให้ประดับห้อง (โค-ตะ-ระ เปรี้ยวแต่ก็หิวอ่ะนะ) แล้วยังไม่อิ่ม ออกไปเซเว่นซื้อลาบทูน่า มาทาขนมปัง แถมดับเบิ้ลชีส
สลับกับ ขนมปังทาเนยโชคๆ โปะแยมมะม่วงมะเฟือง (Mango chutney) แล้วก็ย้อนมาของคาว สรุปว่าเผลอตัวกินขนมปังหมดไปครึ่งแถวอีกแล้ว เซ็งจริงๆ
ตอนพิมพ์กำลังจะเสร็จน้องเอเจ้นท์โทรมาบอกว่าพี่ หนูไปเจรจากับเจ้าของห้องที่พี่ชอบแล้วไถของมาให้ด้วย เดี๋ยวเขาจะซื้อไมโครเวฟกับเตาอบน้อยมาให้เพิ่ม พี่อย่าเพิ่งไปซื้อเองหล่ะ
ในที่สุดสวรรค์ก็มีตา เนอะเดซี่เนอะ
